Tida stogga

Taust let du brisen vitje
havets dønning bruse
kvelvens mørke sløkkje ljoset

du fann eigne stiar
eiga hamn

trong ikkje sola meir

Ikkje

legg meg der
finn fortida meg
fer ho meg vill

som angen frå blomen

gjere meg meir framand
enn ein tanke i morgon

– Hallgeir.F

Foto: Morten Skogly